Βιρτζίνια..

Να μείνεις εκστατική κάτω από τον ουρανό

Που ξημερώνει, αλλιώς

Να ζέψεις τα σύννεφα σε ρυθμό να σε πούνε

Όπως διαβάζεις στο πρωτότυπο την ερημιά

Της ψυχής σου και γύρω καίγονται όλα.

Ένας δράκος βγάζει φωτιές απ' το στόμα του, ένα πουλί

Εγκαταλείπει την φωλιά του και πετάει

Κατά του πόνου την χώρα.

Συνοφρυώνεσαι, βγάζεις τα αιχμηρά μολύβια σου και σχίζεις

τις σελίδες τακτικά

Σαν να αγάπησες και να σου υποτάχτηκε το χάος.

Πάλι σε διαβάζω, πάλι σέρνεις την απουσία σου δίπλα μου

Και δημιουργείς βροντερές παρουσίες- αν τύχει

Φαίνεται και κάποιος σημαδέψει καλά μες την Απόφαση,

μένουν τα έργα του ονομαστά και κανείς δεν τον σβήνει που πέρασε χρόνος..