Χουζούρι..

Φιλότιμο έδειξαν οι ώρες:

άντεξαν να μείνουν κοντά μας πειθήνιες, σχεδόν υποτακτικές, ξορκίζοντας

τις φοβίες μας.

                        Ανατράπηκαν όλα: οι ελπίδες ξαναγεννήθηκαν, ζωγράφισα με χρώματα την ζωή

μέσα μου

τυμβορυχώντας μέσα στην ανάγκη.

Μετά,

συνέτρεξαν λόγοι να μείνουν ευανάγνωστες οι ουτοπίες

και,

τις ακολουθήσαμε χωρίς πολλά ερωτηματικά- σαν να 'χαμε

για όλα και τους άλλους δασκαλέψει.

Βράδιασε.

Έφθινε η Κυριακή.

Μια ζάλη απ' την κούραση αναρριχήθηκε στα μέλη μας που μάργωσαν και

έγειρα μ' ένα βιβλίο στα χέρια να με βρει χουζούρι του ύπνου του κλεφτού..