...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

29 Σεπτεμβρίου 2016

Κρύφιο.




Τι να κρύψεις και τι
μη,
αφομοιώνονται τα πάθη 
απ' την τυφλότητα των εραστών, ακολουθείται
ως τα σκοτεινά ο φόβος
και το χέρι
ψαύει στα φθαρμένα ντουβάρια
σημάδια της αστραπής,
ενώ
πιο λεία είναι η σιωπή παρά το φεγγαρόφωτο
κι εσύ
ακροπατείς στον κήπο μέσα της οράσεως,
πεταλούδα
που δεν ξέρει πού πάει-
σχεδόν γρατζουνάς τον ουρανό κι η μέρα
σε αρπάζει
σαν ένα τύχης δρώμενο που αλλοίωσε
νωθρά τα γεγονότα
αφού
η ζωή σου σκονίστηκε
από θλίψη που σου είχα και είχες, -όταν
απάγγειλες τον βίο σου σωστά..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου