Κάτω από την σκέπη της έμπνευσης
Ραγίζονται οι μνήμες- δεν υπάρχω πια
Μπαλωθιές ιδεών εγκολπώνονται ευτυχία ανείπωτη
Στην χλόη αφέθηκε η κοσμοθεωρία
Ήπιαμε την αιθρία μέχρι κόκαλο
Χυμοί πεισμάτων στόλισαν το αίμα μας
Δεν υπήρξαμε;
Στον καθρέφτη έσβησαν οι σκιές – κι απ' τα μάτια σου
Ένας αέρας σε πήρε, αποδεκάτισε
Τα φουσάτα της θλίψης η μέρα
Ό,τι βρήκα το βρήκα απ' τον καλόγνωμο ήλιο..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου