Λατρεύω τον ωραίο υπερθετικό.

Ο χρόνος εγγράφεται στο πριν, όταν το μετά

γίνεται ανεδαφική έξω-

πραγματική περίπτωση.

Λατρεύω τα μαχαίρια που υπέρμετρα κόβουν.

Λατρεύω τον ωραίο υπερθετικό.

Στο έλεος και τις διαθέσεις της ψυχής.

Τίποτα μεταφυσικό εδώ: οι κήποι νοούν του ήλιου τα τεκταινόμενα

Και η μέρα αγαπά την υγεία του Αισθήματος.

Λιανό κλαδάκι φθινοπωρινό που επάνω του

Ένα πουλί στάθηκε άξιο και τραγούδησε.

Παράγουν οι σιωπές επιφωνήματα και τελευταίο

Είναι το πλήκτρο που στέλνει το λυρικό του μήνυμα
τώρα

Παντού…