...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Ιουνίου 2014

Η μεγάλη Αυταπάτη…




Πίσω από τα ερειπωμένα ντουβάρια εκκολάπτονται οι άνεμοι και σφυρηλατούνται τα κρίσιμα ερωτήματα που ποτέ δεν θα απαντηθούν.

Ο χρόνος ρέει, οι μνήμες ζητούν σκηνοθέτη, η πόλη γυμνώνεται και πέφτει μες της ιστορίας το κενό, όλα ανάστατα ζητούν μια τάξη που λείπει.

Τα δέντρα ζητούν την σπατάλη του φωτός, μέσα στα απαλά χέρια της ερωμένης
ο κάθε άντρας γίνεται ευάλωτος, απροστάτευτο σώμα που ξεχνάει την έχθρα και κάθε από πόλεμο τι.

Η μεγάλη Αυταπάτη διαλύεται στον αέρα, σαν πυροτέχνημα· προφανώς όλη η ζωή είναι μια πλάνη που αξίζει πάντοτε να την γευτείς πριν προλάβει ο θάνατος να σε ακυρώσει, -
απαξιωτικά..




2 σχόλια:

Ana Tapadas είπε...

Belíssimo!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Ana Tapadas

Muchas gracias!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου