Φιλότιμο άστρο- πού με πας; Η νύχτα γέρνει
Σαν μπαταρισμένη βάρκα
Στα ρηχά του μελαγχολικού χρόνου.
Και οι φιλοδοξίες μας
Παγίδα ζωντανή φρέσκος αέρας
Τιποτένιος- προσφέρουν κι άλλο
Μηδέν στο μηδέν.
Από πού ήρθα κι από πού έφυγα;
Ταξιδιώτης χωρίς προορισμό·
Μιλώ με τον εαυτό μου·
ξαφνικά
Σκοτεινιάζει·
Ξέρω από τα λόγια να ξεχωρίσω
Εκείνα που θα ανθίσουν
Κάνοντας την ψυχή να χαρεί!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου