Σκήνωσον εν ημίν

Λούονται οι θεές στην ακροθαλασσιά αλλά κατά τα ορεινά

ένα βουνό μαλώνει με τα σύννεφα

βραχώδες όλο.

Των αετών οι περιηγήσεις 
κρατούν τον ουρανό ψηλά

και όπως ιριδίζει με την κάψα και τα μελτεμάκια του ο Αύγουστος,

αυτό που ήταν να ειπωθεί, 
πολλαπλά και ανέκκλητα τώρα ειπώθηκε.

Να η αντίρρηση στην επιπόλαιη ζωή..

Πρέπει ν’ ανακαλύψεις απαρχής 
όλους τους τονισμούς μέχρι να φτάσουν τα φωνήεντα 
να καίνε.

Οι προτάσεις ηφαιστειακά δονούν το νόημα

και από το κρυμμένο τους,

η κάθε μια παράγραφος,

αυτονομείται

κι ενθουσιάζει.

Σκήνωσον εν ημίν και κάψε

όλες τις ουτοπίες

όπως για να γίνει του ονείρου η χώρα

ορατή και κατοικήσιμη..