...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

25 Οκτωβρίου 2010

ΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ!






Ανέβαινα πελώρια συνείδηση της φύσης και μπορούσα πάλι να το δω:

μικρές χαρούμενες φατσούλες λουλουδιών να γνέφουνε ευτυχισμένα-

και νερά κελαρύζοντα, ερμηνευτικά της αξίωσης

να έχει ο κόσμος αίμα..

Να ζωγραφίζει ζωές ολόγυρα

σαν να μην τελειώνει η άνοιξη.

Μέρα Δευτέρα!



Ακούγονταν οι ψυχές των πουλιών και απ’ τις πολιτείες τους

άκουγες τις καλές ορχήστρες-

στρωτά και ταπεινά έρχονταν η μέρα.



Με είδωλο καρδιάς μέσα σε άηχες τις ώρες

έρχονταν κι έπαιζε πεσσούς ένα λησμονημένο αεράκι-

από αρχαία μεριά!



Έβλεπα Αλικαρνασσό κι αντικρινή Φρυγία

μέρη που τα' σκαζε ο ήλιος με το δόρυ του-

αριθμούσε άηχου

φωτός παλιννοστήσεις ο ονειροπόλος



και στα παρμένα κάστρα του ύπνου ο στρατηλάτης άνεμος

έκανε ξαφνικό γιουρούσι μ’ αποτέλεσμα σπουδαίο.

Μέρα Δευτέρα!



Χτυπούσε σήμαντρα της παλιγγενεσίας

ούριος αναμμένος ουρανός.

Βρήκα τα λεξιλόγια που μου έλειπαν

να πω την έκσταση όλη-

και στα ψηλά που αρμένιζε ύμνος Ομηρικός

με ανορθωμένες μέσα του τις λέξεις

κρυφή αντάρα ραψωδίας που έδειξε

νόστο αρχαίο

και σίγουρη Ιλιάδα

7.1.2008

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

στη φύση όλα είναι φανερά
μόνο που τα μάτια μας
ξέχασαν πώς είναι να βλέπεις
την ομορφιά
εεε τόσο μπετόν! κάθε μέρα και για τόσα χρόνια! πώς να περάσει απαρατήρητο!!

καλό σου βράδυ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Να βλέπεις την φύση σαν έναν ζωντανό οργανισμό που σε περιέχει..
να μπορείς να αντιληφθείς το Αόρατο..
να μιλάς μες την σιωπή και να την αφομοιώνεις σαν με την ανάσα σου..
να είσαι αυτό που η ιστορική σου συνέχεια αρμόζει να είσαι..
Καλό βράδυ silena!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου