...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

28 Ιουλίου 2010

για να μην σφάλλει σ’ ότι έπραξε ο θεός!

13.

Σαν σε παραμύθι ίσως ...
Κι είναι ωραίο να ζεις, ωραίο
Με τα γύρω σου συμβαίνοντα, ακόμη
Και να απομυθοποιείς της νιότης σου τα είδωλα
Και τον κόσμο
Που κουρασμένος τρέχει προς την άλλη
Που δεν σε ενδιέφερε ποτέ μεριά.

Έχω μια προσευχή της μουσικής που με γλιτώνει
Από φουρτούνες ψυχικές.

Ξέρω
Να πλέω με των λέξεων τα πλεούμενα·

Από τις σιγουριές μου σπαράσσομαι·

Ανεβαίνοντας κάπου
Στην ψυχή μου
Από την άλλη της μεριά κατέρχομαι-
Μια συγγενής ισορροπία.

Έτσι για να μην σφάλλει σ’ ότι έπραξε ο θεός!

5.7.2008

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Αυτή η ισορροπία είναι που μας κρατάει ...
Είναι ευλογία να χεις τις λέξεις ασπίδα ,στα είδωλα που απομυθοποιείς πια ...
Στις φουρτούνες ,που δεν ήταν επιλογή σου !!
Αδιαπραγμάτευτη η άλλη μεριά !!!!
Καλό βράδυ ποιητή !!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΔΕΣΠΟΙΝΑ,
έφτασα με τις λέξεις μου μακρυά αλλά ζηλεύω την ποίηση των δέντρων
γιατί ποτέ δεν κατόρθωσα να καρποφορήσω έτσι!
Καλό απόγεμα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου