...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

23 Ιουλίου 2010

Μέσα στην μέρα που γαλάζια αγγίζει τις ομοιοκαταληξίες από τα κλωνιά των δέντρων,

1.

Μέσα στην μέρα που γαλάζια αγγίζει
τις ομοιοκαταληξίες από τα κλωνιά των δέντρων,
μέσα
στο μεσημέρι που ο ήλιος είναι
υπόθεση βασανιστική,
μέσα
στο έφηβο κορμί του Ιουλίου,
τώρα

από τον άνεμο σε ξεγελούν μόνο τα λόγια
που φουρφουρίζοντας μες τα ιστία των δέντρων μένουν
για να τα απομνημονεύσουμε πουλιά!

Και του νερού το ήσυχο
κύλισμα μέσα στο μικρό ρυάκι
σφαδάζοντας πα’ στις κροκάλες το κορμάκι το άγιο
του νερού που κελαρύζοντας πιάνει
μια νότα παραδείσου πάνω σε μια γήινη γεωγραφία!

Ακούω την φύση σαν που με διδάσκει εκκλησία!

Ξέρω την σημασία της και που η περιουσία μου είναι
άλλου καιρού
άλλου θεού!
άλλου ευαγγελίου!

29.6.2008

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Στρατή όταν: "Ακούω την φύση σαν που με διδάσκει εκκλησία!" Το ίδιο συμβαίνει με μένα όταν σε διαβάζω. Οι στιγμές που περνούν όσο τα μάτια διατρέχουν τις γραμμές σου είναι ιερές.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Σ' ευχαριστώ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ!
Μακάρι να μπορώ να λειτουργώ τόσο επιδέξια όσο μου λες
τούτο το εργαλείο της γλώσσας.
Μέλημά μου είναι άλλωστε..
Την καλημέρα μου!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου