Τρεις τα μεσάνυχτα- ο θάνατος φοράει την κουκούλα του
προδότη.
Ο αχινός πικραίνει τα νερά- η πόλη ερμαφρόδιτη ζητάει χαρακτήρα.
Οι ώρες στυφές, γεμάτες κουκούτσι και έκπληξη.
Στους δρόμους οι ζαλισμένες λάμπες φωτίζουν την συνδιαλλαγή
Με μια άλλη αντάμωση.
Πουθενά δεν πας.
Μένεις εδώ που η ζωή είναι παγίδα που πιάνει την καρδιά σου.
Ξεθυμαίνει η χαρά. Ξημερώνει Σαββάτο.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Naciente día que, cargado de los misterios del destino, puede impresionarnos o pasar calmo. Será un día más -o un día menos- del resto de nuestra existencia. Un sábado extraordinario o un sábado extraordinariamente pacífico de pura poesía y amor. Un gran abrazo amigo.
Paty Carvajal
Mi amistad en la patria lejana.
Amo a aquellos que aman la poesía y me alegra que hay.
Estás bien.
Abrazos y besos...
Δημοσίευση σχολίου