Πεταλούδες

Πεταλούδες σαν γυμνές χίμαιρες, τις πλάθω
μες τα χέρια μου, τις ζυμώνω
με πάθος
και ομορφιά-

Εκείνες
σχηματίζουν τον κλοιό της χαράς και τείνουν

Να κάνουν το μυστήριο μεγαλύτερο.

Αβαρείς

Και ριγούσες
καθώς
τέμνουν την Ωραιότητα μιας Στιγμής και συνεφάπτονται

Με την γεωμετρική θέση ενός εμβαδού που δεν προσδιορίζεται- αλλά
βοά

Μέσα στο Σύμπαν,
πλάι στις λεμονιές,
θρυμματισμένο

Φωνήεν ενός κόσμου που μόνο οι ποιητές αντιλαμβάνονται, ενός

Κόσμου που χωρά στα,
κι όμως, Αχώρετα..