Αυτοκτονεί και φεύγει η εβδομάδα-
Άοσμη, σαν μια νότα που στην συναυλία δεν λειτούργησε…
Σήμερα που το χτες διόρθωσε το ύφος του
Και κρύφτηκε μέσα στο παρελθόν αφήνοντας
μια όποια υπόνοια-
Τα σχήματα ήρθαν να με βρουν
Μεγαλεπήβολα,
σαν η ζωγραφική επάνω στον καμβά του ουρανού με σύννεφα,
Άδειασε η βροχή
Μια γέλη πάνω στα φυτά τα ξημερώματα
μαρτύρησε προθέσεις υγρασίας
Ηχείο ντούρο το νερό
Το άκουσα όλο το βράδυ που κυλούσε τον κλεμμένο αραμπά του
Τώρα που πάει να ξημερώσει ο ύπνος αποσύρεται
και μένει
Το μαξιλάρι άδειο σαν μεγάφωνο που έσπασε
από την ένταση του ονείρου..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου