Υπολογίζω κι ανυπολόγιστο το αποτέλεσμα.
Οι πόλεις είναι βραχνές κι έχουνε λόξυγκα χειμώνα.
Σουρούπωσε. Ο τραχύς ουρανός
Κονιορτοποιεί την απόφαση.
Το λειψό φεγγάρι χαμογελά. Μελαγχολική
Ώρα. Η νύχτα με τα στραβοπατημένα παπούτσια της
Ανηφορίζει κατά τα βουνά.
Στα μονοπάτια που η Ελλάδα στενάζει..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Καλησπέρα από τη Νέα Υόρκη και καλό σου μήνα.
Από καιρό σε βλέπω σε σχόλια πολλών ιστοσελίδων και ήθελα να σε γνωρίσω. Σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία βλέποντας το μπλογκ σου στα "αγαπημένα" της καλής μου φίλης Έλενας και νάμαι εδώ.
Μικρές οι σχέσεις μου με την ποίηση. Από τα νεανικά μου χρόνια έννοιωσα ότι ο πεζός λόγος με εκπροσωπεί πιο πολύ. Μπορούσα άνετα και πλατιά να εκφραστώ και τον ακολούθησα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω και κάτι καλό στην ποίηση. Και δικά σου έχω ξεχωρίσει πολλά.
Όπως το σημερινό σου.
Νάσαι καλά και υπόσχομαι να τα λέμε αν το θέλεις Αν περάσεις από τα http://eftanhsa.blogspot.com θα βρεις και το ε/μαιλ μου. Και ελεύθερα θα είναι στη διάθεσή σου.
Νάσαι πάντα καλά.
Αγαπητέ μου κε Κονταρίνη.
Ειλικρινά με εκπλήσσετε! Πρώτον γιατί με ανακαλύψατε έπειτα από πολλούς αιώνες που με βλέπετε να αφήνω σχόλια στην κοινή μας φίλη Υιώτα Στρατή και δεύτερον γιατί αποφασίσατε τώρα ξαφνικά να μου μιλήσετε.
Όπως και να έχει χαίρομαι που ένας Έλληνας από την μακρινή Νέα Υόρκη περιφέρεται κάποτε στις σελίδες μου.
Θα χαρώ να τα λέμε αν το θέλετε κι εσείς.
Βέβαια απ’ότι θα έχετε δει δεν είμαι πολύ ανοιχτός στα μεγάλα σχόλια- και στα λίγα λόγια βρίσκεις ουσία.
Να είστε καλά και να κρατάτε την ελληνική ψυχή ακμαία εκεί μακριά.
Την καλημέρα μου και θα επισκεφτώ την σελίδα σας σύντομα..
Δημοσίευση σχολίου