Για τις στεναχώριες που έχω, το λαμπερό δώρο σου
Είναι ένα χαμόγελο που λάμπει,
Αντίδοτο σε κάθε λυπηρό. Και λύνονται
Τα μάγια, ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά
Κι η μέρα μου κρατάει συντροφιά πάλι. Γιατί
Έχεις τον τρόπο να σπας τον φλοιό
Της λύπης και να γεμίζεις με φωτεινά περιγράμματα
Τις ελπίδες που ακόμα δεν σώθηκαν-
Σαν μια ιέρεια που αγαπά την φωτιά
Που η αγάπη της δίνει..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου