Η πατρίδα είναι φοβισμένος κύκνος

Κλείνω την πόρτα, αφήνω τον νου μου να τρέχει

Να μην έχω πολλές θλιμμένες σκέψεις να εξαρτώμαι, διαβάζω τον ουρανό

Στον μίσχο ενός τριαντάφυλλου βλέπω ελπίδα

Η νύχτα ακόμη τρυπώνει παντού

Τα λουστρίνια της γυαλίζουν στην άσφαλτο

Σταμάτησε η βροχή

Οι ταξιθέτριες του ονείρου αποσύρονται

Μένω με τις λέξεις που αφήνουν οσμή πραγματικότητας

Κανείς δεν χαμογελά

Η πατρίδα είναι φοβισμένος κύκνος που επιδεικνύει

αναίτια τα ωραία φτερά του..