Το ποίημα δικαιολογεί την αντιφατική όψη των πραγμάτων

Ένα άνοιγμα μισοτελειωμένο στην αρχή του βραδιού

Μια ρομφαία φεγγαριού που πατά στις ταράτσες και ξύνει

τις αιχμές των κεραιών

Ησυχία απόκοσμη

Τα άστρα ζωγραφίζουν την άρπα του θόλου

Στα καβαλέτα των δέντρων ο χρόνος ακουμπά τα πινέλα του

Το χρώμιο των νερών στενάζει

Μια μικρή παράγκα που μένει ο κηπουρός των ελπίδων

Ο κήπος αντηχεί ως τα μεσάνυχτα

Ομιλίες αγγέλων και συμπάθειες του Θεού

Το ποίημα δικαιολογεί την αντιφατική όψη των πραγμάτων

Από το Α ως το Ω το λεξιλόγιο καταδεικνύει την ευστοχία του Νοήματος

Βρίσκω αυτά που ψάχνω στο μηδέν που γεννά αριθμούς και αθροίσεις μες την αρπάγη της Φωτιάς..