Για τα χέρια μου η βροχή των διαττόντων και το κορμί
Του κοριτσιού που φωνάζει
Αγγίξτε με, αγγίξτε με- χωρίς έλεος..
Για τα χέρια μου το σύννεφο
Που πέφτει και κερδίζει χοϊκό νόημα, για τα χέρια μου
Το σκοινί της καμπάνας που ακούγεται
Ως τις σελίδες τις μακρινές του Παραδείσου..
Για τα χέρια μου η πένα που διατρέχει
Τα εμπόλεμα πεδία των ιδεών και καμουφλάρει
Την Αθωότητα πίσω από της Αλήθειας της την καταφυγή..
Για τα χέρια μου και το στιλπνό φύλλο του δέντρου
Που διδάσκει ύφος μεσημεριού κι εξανίσταται
Για το ποταπό και το μιαρό του γύρω μας κόσμου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου