Λόγια που είπαμε και βραδυπορούν στο μυαλό, ακόμη
και τώρα που όλα αλλάξανε. Ιστορίες
της ζωής μας, ευχάριστες, δυσάρεστες, μισο-
τελειωμένες-
Ανακτούν μια ορμή που φτάνει
ως τον ύπνο μας, ζουν
όπως ζούνε τα όνειρα..
και
του ανθρώπου η πορεία
μένει χαραγμένη επάνω στην γη
άγονη, λίθινη, άτσαλη, σιδερένια
-λόγια που μαραίνονται και τα λουστράρω
με υπομονή
να μείνουνε, μουσειακά τουλάχιστον,
μες τα ποιήματα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου