Έρχομαι και φεύγω- ταξιδιώτης του σύμπαντος.
Στην αναμπουμπούλα των καιρών, στην ανηφόρα των μύθων.
Ο όχλος με ξενίζει, είμαι
μοναχικός λύκος.
Στους καιρούς αυτούς που αφθονούν οι απώλειες
Ανάβω το σθεναρό καντηλάκι μου
Στον Άγιο της Περηφάνιας..
Ακούω το ιωνικό μου αίμα να βοά
Το αιολικό μου προστάζει
Ακούω μια μουσική που μου ζητάει προσήλωση
Στο φως της Αθωότητας.
Κλείνει η νύχτα τον κλοιό της
Τα άστρα φυγοδικούν στου ουρανού την πλατεία
Γράφω μια βίβλο λουλουδιών
Απέριττη σεμνή ιεροτελεστία των ρόδων..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Στρατή μου, Καλό Μήνα!
Ένα περήφανο ολόλευκο τριαντάφυλλο δεσπόζει το "πεδίο" της μνήμης στην εξώπορτα του πέτρινου σπιτιού μας... του τότε...
μοιάζει τόσο
με αυτό, το ολοζώντανο, της "μετώπης" σου...
κι όλα είναι τόσο οδυνηρά στην θύμηση
με την πρόσφατη ανάρτηση
της "ΜΑΓΔΑΣ" για το ...πρασινισμένο σπίτι και τόπο που γεννήθηκα...
Πόσους εκλεκτούς Φίλους έχω συναντήσει μέσω των ιστοσελίδων...!!!
Ευχαριστώ και σένα για την φιλία σου, για τα βιβλία που μου έχεις αφιερώσει,
για την καθημερινή "μεταλαβιά" της αστείρευτης έμπνευσής σου.
Φιλιά σε όλους, ειδικά στο "λυκάκι σας"
"μοναχικέ μου λύκε της σκέψης"
Πάντα με την αγάπη μου
Υιώτα
φυσικά και Δημήτρης.
"αστοριανή" ΝΥ
Φιλιά και φιλία και από μένα, Υιώτα, από την Ελλάδα που δυσκολεύεται να πάρει αναπνοή.
Μας ρήμαξαν…
Δημοσίευση σχολίου