Ξαφνικά είμαστε μόνοι μέσα στης φωτιάς την φωτιά
Δασμολογούνται τα λόγια μας
Τι ειδικό βάρος έχω μέσα σου αφού οι μέρες
Είναι άξεστες και περνούν
Σαν λεγεώνες που σκοπό τους έχουν να λεηλατήσουν;
Μένω να σκέφτομαι και όμως αισιόδοξα..
Ότι θα ξυπνήσουν στην αύριο πάλι πουλιά και ο ήλιος και πάλι θα λάμπει..
Θάλλουν ωραία τα λόγια σου όταν μου εξηγείς το ανεξήγητο και, προπαντός,
Καταφέρνω κάτι Αθώο βυθισμένο σ’ αυτόν που επινόησα τον νοηματικό ουρανό..
31.7.2011
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Εχει μια γλυκιά αισιοδοξία ολόκληρο !! Πολύ όμορφο !!
Καλό απόγευμα ποιητή !!
Δέσποινα
σ' ευχαριστώ!
Δυσαρεστημένος με το εκλογικό απότέλεσμα αλλά δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο..
Είναι πολύ ευνουχισμένος πια αυτός ο λαός..
Απορώ πώς απελευθερώθηκε απ' τους Τούρκους..
(Κατά λάθος ίσως...)
Μας αξίζουν τα χειρότερα- δεν έχουμε μνήμη..
Καλό βράδυ να έχεις!
Δημοσίευση σχολίου