Τι είναι τώρα αυτό, μάτια θλιμμένου κοριτσιού κι απίστευτα
δοτικός ο Ιούνιος
λίγο πριν γείρει
προς το τέλος του και αλαφρό αεράκι
πάει καλιά του επικολλώνται
σαν γραμματόσημα παλιά επάνω
στον φάκελο της γης
λόγια λόγια λόγια- ή άλλα
χαρτονομίσματα όπως που παίζει η ορχήστρα και χορεύουν
οι λεβέντες
ερωτευμένοι με την ομορφιά του κοριτσιού.
Και στου μεσημεριού την υδατογραφία, ένα πλοιάριο
μακρινό, σχεδόν απιστεύτου
ρέπει προς τον ορίζοντα τον θεϊκό.
Τα πουλιά βομβαρδίζουν το σύμπαν με κελαηδισμούς
ποιός βλέπει
στο παρόν να λάμπουνε οι αρμονικές
νότες του χρώματος των λουλουδιών κι ακόμη
δεν που σε όλα νικήσαμε..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου