Μια διαύγεια υγιής κι όσο πάει το μάτι
Δέντρα και σπίτια απόμακρα
Σκαρφαλώνοντας το βουνό που σκιρτά και βελάζει.
Οι πεταλούδες της άνοιξης συντυχαίνουν τα άσωτα χελιδόνια
Και τα φώτα ανάβουν το βράδυ να φανεί πού πηγαίνει ο δρόμος.
Ένα φίδι λαμπερό από λαμπιόνια και τριζόνια που δεν ησυχάζουν.
Σε άλλα χρόνια ήξερα την κυρά Στέλλα που καθότανε επάνω στο πλατύσκαλο
Και έπλεκε τα νήματα που θέλει η τέχνη για να είναι επαναστατική.
Τώρα ακούς ξενόφερτη μουσική από τις πάνω καφετέριες
Και δύει ό ήλιος για να μπούνε όλα σε νυχτερινή έννομη τάξη.
Αλήθεια είναι αυτό: η ζωή σχηματίζεται
από νερό που είναι αντάρτης
Σε κάθε στασιμότητα.
Όπου και να συντριβώ θα με ανασυνθέσει η ποίηση.
Μόνο την ψυχή μου προστατεύω
Και ο Λόγος που σέβομαι πριμοδοτεί με αλήθεια τον νου..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου