Στην άκρη του φράχτη
οι φραγκοσυκιές είναι πείσματα ζουμερά-
έρχονται απ' την παιδική μου ηλικία-
τότε που είχα μέσα μου ιδρύσει
χώρα ονείρων
κι ο ήλιος
είχε αυθεντική αξία τόση
που έχει κι ένα πρώτο φιλί.
Τώρα υφίσταται το πείσμα τους αλλά το σώμα τους
είναι ένα πράσινο ερπετό
που σκαρφαλώνει τον φράχτη
σχεδόν χύνεται
πάνω από την μάντρα
που οριοθετεί την άνοιξη
που θέλει να μετατεθεί στο καλοκαίρι…
2.5.2010
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου