...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

9 Ιουνίου 2012

Οι συμφορές δεν χρειάστηκαν ποτέ επεξηγήσεις




Οι συμφορές δεν χρειάστηκαν ποτέ επεξηγήσεις
Και πού χωρούν οι λογοτεχνίες μες το ακανθωτό παρόν; Τυχαίνει
Να ζήσεις σκληρά και σου λείπει το αίμα
Δεν σου ανήκει ποτέ η χαρά       και αποταμιεύεις
Όνειρα για να καταφέρεις να γεράσεις καλά.
Οι ποιητές είναι μια συνομοταξία ασπονδύλων που λυγίζουν κορμί
Στην φορά του ανέμου. Λίγους ξέρω
Που ανατινάζουν το μπόι τους και μένουν σύμβολα
Να τους πιστέψει κανείς.
Έχουμε ορφάνια από όραμα πλέον·
Και όσο δυναμώνουμε σε αντοχή
Τόσο και ο κλοιός να σφίγγει περισσότερο-
Να γίνουμε ως το απώτατο βασανισμένοι..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου