Απουσίες φίλων εργάζομαι.
Φωνήεντα πληκτρολογώ που αφήνουν
γεύση πικρή.
Είναι η πατρίδα μου μια νεραντζιά που ολοένα τον καρπό της στυφίζει.
Ζω μ’ ένα ψίχουλο αγαθού ονείρου.
Πάντα την κάθε λέξη σεβάστηκα.
Τώρα ο μήνας τελείωσε
και όπως κάνει κρύο τσουχτερό σκαρφαλώνω
σε κάτι σκαλωσιές που αγγίζουνε την ουτοπία..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου