Το να με θυμούνται αύριο
είναι μια ιστορία που αγαπά το εγώ μου·
το να με διαβάζουν αγαπώντας τον τρόπο που μίλησα, το να με ακολουθούν
θέλοντας τα επιγραμματικά αγαθά μου- είναι μια ξιπασιά του εγώ
που την θέλω πανάθεμα…
Αλλά όμως
δεν θα παραχωρήσω τίποτα από την λάμψη των χρωμάτων που τροφοδοτούν την ψυχή μου
και έτσι
ζάμπλουτος
ο φτωχός θα πορεύομαι..
ζάμπλουτος
ο φτωχός θα πορεύομαι..
Να τι θέλω αλήθεια: να με σκορπίσει ο αέρας λέξη την λέξη μου
μέσα σε όλες τις καρδιές..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
σαν να ήταν χθες θυμάμαι που έγραφες πως έγινες παππούς!
ουράνιο τόξο που γρήγορα μεγάλωσε, ο μέγας πλούτος σου Στρατή!
καλό σου βράδυ!
Πω πω πόσο γρήγορα μεγαλώνουν...
Ματάκια που ψάχνουν την αλήθεια του κόσμου..
Κληρονομιά η κάθε σκέψη σου ..
O μεγαλύτερος πλούτος
στην καρδιά τους..
Καλό βράδυ Ποιητή !!
Βίκυ
πράγματι
πέρασε ωραία ο καιρός και μεγαλώσανε τα μικρά..
και ναι πλούσιος πολύ γι αυτό είμαι και παραείμαι..
Καλό βράδυ!
Δέσποινα
αν και ξέρουμε ότι θα ζήσουν σε έναν δύσκολο κόσμο, τα κοιτάμε που μεγαλώνουν και μας δίνουν ελπίδα..
εδώ είναι όλα τα ποιητικά μυστικά..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου