Είναι απ' τα μεσάνυχτα που αρχίζει η νύχτα απελπιστικά να αφοπλίζεται.
Η σελίδα που γράφω έχει τον τρόπο της, πραγματικά έχει τον τρόπο της-
Και με μια πλούσια ηχώ από εκείνα που θα ήθελα τόσο να κρύψω,
με φανερώνει όπως είμαι:
πιο γυμνό και πιο παραδομένο στην δική της αλήθεια.
Σκέφτομαι πόσο μεγεθύνει ο φακός μου..
Να κοιτάς τα πράγματα αλλά τα πράγματα να παίρνουν άλλες διαστάσεις:
σχεδόν υπερφυσικά,· μερικές φορές δεν μπορείς να τ' αγγίξεις, δεν χωράνε στα χέρια σου- και τότε
συλλογίζεσαι ότι είσαι ταμίας που θέλει απλά να έχει υπό έλεγχο
όλο αυτό το έλλειμμα των αισθημάτων..
25.6.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου