Χωρίς σχήμα οι μέρες κι οι γιορτές παρελαύνουν στο υπερώο
του έτους όπου αταξινόμητα έπονται οι χαρές του θερινού
ηλιοστασίου.
του έτους όπου αταξινόμητα έπονται οι χαρές του θερινού
ηλιοστασίου.
Ξέρω τι λέω: Μια μέρα θα με κερδίσουν οι σιωπές
και θα είμαι ελαφρότερος όλων.
και θα είμαι ελαφρότερος όλων.
Μόνο το ειδικό βάρος της ομορφιάς θα κατέχω κι αυτό
όπως μου δόθηκε πάνω στην αγαστή γαστέρα της Μαρίνας.
Α φιλιά , α τροχαϊκά μέτρα του πόθου όταν ξημέρωσε και σε κρατούσα
ακόμα αγκαλιά!
ακόμα αγκαλιά!
Θα λείπω
μια μέρα το ξέρω θα λείπω
απ’ όλα- αλλά πού θα με βρεις
απ’ όλα- αλλά πού θα με βρεις
αλλού από το λιμανάκι που σε πρωτοφίλησα καρδιά μου!
27.5.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου