Τι άλλο να πούμε; Τα βράδια
ζουν την πανσέληνο σαν αρχαία θρησκεία
που καταλήγει χρησμός.
Αναπάντεχη καλοτυχία.
Το άλλο πρωί, είδα την μικρή κουκουβάγια
πάνω στα σύρματα να με κοιτά.
Με τα μεγάλα μάτια της, η ώρα έξη.
Ξεφούσκωνε ο ύπνος. Τα χόρτα
μύριζαν ιδρώτα και ελαύνοντα Αύγουστο.
Αυτοκρατορική σε όλα νίκη.
Veni Vidi Vici.
Κοιτάζω:
είναι άγαλμα η σιγαλιά..
31.7.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου