...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Ιουνίου 2012

Βουδαπέστη αραχνοΰφαντη πόλη




Βουδαπέστη αραχνοΰφαντη πόλη
Βουδαπέστη με την διχοτομημένη αλήθεια σου
Κυλάει ο σταχτής ποταμός σου σαν παγωμένο αίμα χελώνας
Πιο αργά πιο νωχελικά πιο ήρεμα
Κι ανταμώνει την νύχτα την τσιγγάνικη της Ευρώπης
Που σκουντουφλά ζαλισμένη από ποτά που δαιμονοποιούν τα πάντα
Η συνείδηση χάσκει σαν ντελικάτη φτώχεια που εντός της
κατακρημνίζει τις ψευδεπίγραφες ενώσεις του νομίσματος
Διαπραγματεύονται με την πλαστή πολιτική τους οι χειροκροτητές των σαλτιμπάγκων που ζεύουν
Τους λαούς στο υνί
Ο αέρας της νύχτας σφραγίζει τα μνημεία των δρόμων
Το πρωί ακούω το πουλί που κελαηδά
Πρωτοξημέρωτα και κάνει την μέρα γαλάζια
Όλες οι γυναίκες μ’ αρέσουν αν φορούν
Χαμόγελο και ζουν με τα ωραία τους μάτια
Όλες οι μάγισσες
Και το ποίημα την αράχνη του αφήνει
Να πλέξει τον ιστό της φαντασμαγορίας της
Πάλλοντας τις λέξεις ώσπου να γίνουν εμφύλιες
Τονίζοντας την κάθε λάμψη σαν μια μαρτυρία που δικαιώνει
Το απόλυτο φως..

                                                Βουδαπέστη 1.6.2012


4 σχόλια:

Gara είπε...

Todas las ciudades tienen algo que las envuelve en misterio y belleza.

Un abrazo

Summertime Blues είπε...

Παρίσι της Ανατολής...
έχω όνειρο να πάω εκεί.
ελπίζω μια μέρα να γίνει πραγματικότητα.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Jessenia



las ciudades son la historia del hombre ..
más oscuro brillante mayoría de los ancianos ..
quizá más humano ..
dulce beso ..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Summertime Blues

εμένα πάντως μου φάνηκε μια ήσυχη πόλη με πολύ ανθρώπινο ρυθμό..
Όχι σαν τις ελληνικές πόλεις εννοώ..
Όχι..
Εδώ αγγίζουμε κάτι φορές την φρενίτιδα..
Σου ευχομαι να πας..
Αν και προσωπικά μου αρεσε πιο πολύ η Πράγα.

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου