Ο ήλιος πίνει το κρασί του πάθους και σκιρτά
Πάνω από τις πέτρες και τ’ αγκάθια που μονιάζουνε αδερφωμένα.
Λακωνικά δίνει η λέξη μου το στίγμα της
κάτω από την επικράτειά του.
Μακρινή είσαι αλλά σαν
Ακούω την φωνή σου κοντινά εγγράφεσαι
Επάνω στις σελίδες του απραγματοποίητου.
Να μια σκέψη που ευστόχησε
Μέσα στην μέρα, να
Ένα επιφώνημα χαράς κι η ιστορία πάει
να συναντήσει την αιωνιότητα
Του έρωτα- Να
Που απ’ το μηδέν κι από τον άνω πόλο
Φτάνω σ’ όλους τους αριθμούς και στην πιο παθιασμένη
ερωτική περί τον έρωτα περιστροφή.
Να που εμπνέομαι ακούγοντας
το χνάρι της φωνής σου..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Αυτές οι "σελίδες του απραγματοποίητου" πόσο σημαντικά πράγματα έχουν γραμμένα!
Και φίλε μου κατά περίεργο τρόπο για ανθρώπινο ον, όλες "οι σκέψεις σου ευστοχούν"!
Χριστόφορε φίλε μου
σίγουρα δεν είναι έτσι όπως τα λες..
Γιατί, αν ήταν,
θα έπιαναν οι ευχές μου να ψοφήσουν όλοι οι ·έλληνες· πολιτικοί
Κι εμείς να ψηφίσουμε με λογική θαρραλέα..
Μπαααα δεν το βλέπω..
Λάθος κάνεις..
Την θερμή καλησπέρα μου!
Ευστοχούν απόλυτα ..
Και θα ψηφίσουμε θαρραλέα
ας είμαστε και λίγο αισιόδοξοι !!!
Καλό βράδυ υπέροχε Ποιητή !!!
Δέσποινα σ' ευχαριστώ για την ενθάρρυνση αλλά μάλλον δεν μπορώ πια να στέκομαι στο έδαφος της αισιοδοξίας..
Καληνύχτα στην όμορφη πατρίδα σου!
Δημοσίευση σχολίου