...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

24 Οκτωβρίου 2010

είμαι ένας που όλοι, μέσα του, είναι αυτός.

169.






Τι όμορφα που μυρίζει αυτό το επίρρημα της θάλασσας!

Εκεί..

Σαν από αρχαίο θεό σταλμένο-

ποιητικής δοκιμασίας ολονύχτιας το κατόρθωμα..



Να μπορούσα όπως είσαι μακριά μου να σε κάνω να το αφουγκραστείς

όπως μαγνητίζει την σκέψη μου κι αφήνεται

να πέσει μες των λέξεων την σελίδα.



Κάποτε είμαι ένας θηρευτής που έχασε

τα σημάδια του

και χάθηκε σ’ ένα μεγάλο δάσος.



Κάποτε

είμαι ένας που όλοι,

μέσα του, είναι αυτός.



Πολύφωνος και όμως σιωπηλός-

όπως θαυμάζει αυτό το όνειρο αιωνιότητας..

4 σχόλια:

~reflection~ είπε...

"Πολυφωνικά" σε συλλέγει το βλέμμα ανάγνωσης και νιώθει πληρότητα!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"Κάποτε
είμαι ένας που όλοι,
μέσα του, είναι αυτός.

Πολύφωνος και όμως σιωπηλός-
όπως θαυμάζει αυτό το όνειρο αιωνιότητας.."

Συγχαρητήρια, Ποιητή μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ,
καλημέρες από την πατρίδα των λέξεων!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΠΡΟΜΗΘΕΑ
με θαυμασμό για μια πραγματικότητα που μας ξεπερνάει..
Καλημέρα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου