29.
Ο στέρεος ψαλμός των δέντρων, το αχάραγο γυαλί
του αέρα-
η θάλασσα
η πικρή θάλασσα, η πολυσήμαντη
η με νόημα πλατιάς ιδέας μία και μόνη..
Τόσο αρχαία και τόσο νεόκοπη
σαν νόμισμα φερτό από το παρελθόν -αλλά και ακόμη
πολύτιμο..
30.
Η μέρα έχει μια διαπιστωμένη πλεονάζουσα σοφία που δεν οδηγεί πουθενά.
Καρφώνει τον ήλιο της επάνω στα μαλλιά των δέντρων, αποταμιεύει
ψυχές και χιλιόχρονη
προσωποποιεί την καλοσύνη της μες την αιθρία..
2 σχόλια:
"Καρφώνει τον ήλιο της επάνω στα μαλλιά των δέντρων, αποταμιεύει
ψυχές και χιλιόχρονη
προσωποποιεί την καλοσύνη της μες την αιθρία.."
Μου αρέσει ιδιαίτερα η γραφή σου και το ποιητικό στίγμα συμπυκνωμένο και ακέραιο
καλό απόγευμα
ποιώ-ελένη
σ' ευχαριστώ!
η ποίηση είναι δώρο!
δώρο που αξίζει!
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου