Ένας αέρας ακλόνητος

55.



Ένας αέρας ακλόνητος

σαν ουρανός

φασκιώνει τα μωρά τριαντάφυλλα,

λυγίζει

τις καλαμιές

τινάζει

την ευωχία του

πάνω στο χώμα που σκιρτάει..



Ένας ποιητικός παλμός

που ακούγεται

μέσα σε κάθε φλέβα

της άνοιξης..



Ένα τέμενος που προσκυνούν οι μαργαρίτες που καψώνονται

και γυρίζουν το μάτι

στον ήλιο

κλονισμένες..



Ένας ημίθεος που κάπου

θα χάθηκε

και επιτέλεσε τον άλλον άθλο

από αυτόν που θα του επιβάλανε οι θεοί..