...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Οκτωβρίου 2010

Κοχλάζουν τα βραστά νερά κάτω απ’ το θηρίο του ήλιου·

133.





Κοχλάζουν τα βραστά νερά κάτω απ’ το θηρίο του ήλιου·

οι κεφαλοδεσιές

στις νέες γυναίκες που ανεβαίνουν τα ψηλά

σκαλοπάτια του πολυμήχανου Ιουνίου

ανεμίζουν σαν χαίτη

όμορφων δίχως φύλλο θεών.



Φαίνεται άσπρο το στηθάκι τους-

όπως ξεκούμπωσε το πάνω

κουμπί φρουρός και άφησε

να φαίνεται το ζουμερό εσπεριδοειδές που ερεθίζει..



Στον δρόμο πάνω απ’ το χωριό οι καστανιές ιδρύουν

αυτοκρατορίες ίσκιου



και τα πουλιά ροδάκινα χρυσά

κάθονται ωδικά σοφά επάνω στα κλαδιά τους.



Ά, ρίμα του αγεριού, φωτάκι μακρινό, νύχτα του πέλαου-

πρωί πρωί που γράφονται οι γαρουφαλλιές τερτσίνες:



ένα μολύβι γράφει σκούρα τα νερά, όπως βουτάν

να παίξουν πάνω κει, στην ράχη μιας αρχαίας θάλασσας..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου