...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Οκτωβρίου 2010

ΣΤΗΝ ANNE SEXTON.




143.





Διαβάζω ξανά την θλίψη που είσαι, δοκιμάζω

να περπατήσω σωστά τους δρόμους που το μυαλό σου θα ήθελε..

Είσαι πιο πικρή κι από κουρασμένη φλογέρα

στα χέρια του μοναχικού βοσκού που η ψυχή σου είναι..

Σκοντάφτω στα ατέλειωτα άλφα σου-

όπως να θέλεις να μου πεις πως είσαι

ένα αλφάβητο που ποτέ δεν τελειώνει..



Για μια ακόμη καταφυγή μες το σωτήριο των λέξεων φαρμάκι

εσύ ξενυχτάς αναβοσβήνοντας τα γαλανά μάτια σου

που, παράθυρα της μοίρας, να φανούν οι θλίψεις που έχεις εντός σου, ανοίγονται..



Και κοιμάμαι…

Με σένα στο πλάι μου..

Πάνω στο παλιό κομοδίνο, σαν να μου λες πως αρχίζουν πορείες

κατάθλιψης μέσα

στην κάθε που έρχεται νύχτα..







6 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"Πάνω στο παλιό κομοδίνο, σαν να μου λες πως αρχίζουν πορείες
κατάθλιψης μέσα
στην κάθε που έρχεται νύχτα.."

Πολύ τρυφερό, Ποιητή μου!!!


Καλημέρα με φιλιά!!!

ellinida είπε...

Υπέροχη η Σέξτον και μ' αρέσει ο τρόπος που την ζωγράφισες. Chiaroscuro. Καλημέρα.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

"Είσαι πιο πικρή κι από κουρασμένη φλογέρα
στα χέρια του μοναχικού βοσκού που η ψυχή σου είναι..

Απύθμενη ομορφιά στίχου.
Η τρυφερότητα που αναδύεται απο το ποίημα γεμίζει την καρδιά του αναγνώστη σου Στρατή.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΠΥΡΦΟΡΕ
ευχαριστώ!
αγαπημένη μου ποιήτρια η Σέξτον..
Καλό απόγευμα!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ellinida
M' αρέσει η ποίηση που με κάνει να σκέφτομαι..
είτε μελαγχολικά είτε αισιόδοξα..
Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ φίλε μου χάθηκες..
Quo vadis?
Σ' ευχαριστώ για τα επαινετικά σου λόγια..
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου