Εσύ μπορεί να μην απαντάς ποτέ στα λόγια μου αλλά οι λέξεις μου θα σε σκοτώνουν
Κάθε μέρα λίγο λίγο σαν ένα δηλητήριο που καίει μέσα σου σαν την φωτιά.
Θα ακυρώνω τον χρόνο μες απ' την υγεία των ζωντανών παρομοιώσεων κι ακόμη
Θα είμαι ο εαυτός μου υποδυόμενος μόνο ετούτο τον ρόλο.
Τίποτε δεν πάει περισσότερο στον χαρακτήρα μου απ' ότι ο αέρας:
Με καθιστά ανέμελο και θορυβώδη
Φερέγγυο, αισιόδοξο, ειλικρινή
Και παίζοντας μαζί του ένιωσα κάποια στιγμή να μην γερνάω.
Μετά θα μείνω σπίτι και θα μείνεις μες την φυλακή της αγωνίας σου
Όπως βαθαίνει η νύχτα και απροσδόκητα θα πλησιάζω
Το κάθε ένα ψηφίο σου
Που συνθέτει το δυνατό κρασί της καρδιάς..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Ο άνεμος παύει να είναι φερέγγυος όταν μπλεχτεί στα μαλλιά μιας γυναίκας.
άλλος ρόλος δε μας πρέπει, μα και μέσα στις ποιητικές μεταμορφώσεις πρέπει να είμαστε φειδωλοί, γιατί τα στοιχεία της Φύσης είναι όντως Ιδιότροπα...
καλησπέρα Στρατή....
Γουΐκα
Τι να κάνουμε λοιπόν.. ο αρσενικός άνεμος θα τα κάνει θάλασσα μπλέκοντας με το αιώνιο θηλυκό..
Καλό βράδυ!
kakia_p
οι ποιητικές μεταμορφώσεις ενέχουν τον κίνδυνο να πιαστεί κάποιος σε πολύ δυνατά δίχτυα..
και να χάσει τον προσανατολισμό του..
και τον εαυτό του ίσως..
αλλά υπάρχουν μεταμορφώσεις;
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου