...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Οκτωβρίου 2010

η πικρή θάλασσα, η πολυσήμαντη


29.




Ο στέρεος ψαλμός των δέντρων, το αχάραγο γυαλί

του αέρα-

η θάλασσα



η πικρή θάλασσα, η πολυσήμαντη

η με νόημα πλατιάς ιδέας μία και μόνη..



Τόσο αρχαία και τόσο νεόκοπη

σαν νόμισμα φερτό από το παρελθόν -αλλά και ακόμη

πολύτιμο..




30.



Η μέρα έχει μια διαπιστωμένη πλεονάζουσα σοφία που δεν οδηγεί πουθενά.


Καρφώνει τον ήλιο της επάνω στα μαλλιά των δέντρων, αποταμιεύει

ψυχές και χιλιόχρονη

προσωποποιεί την καλοσύνη της μες την αιθρία..

2 σχόλια:

ποιώ - ελένη είπε...

"Καρφώνει τον ήλιο της επάνω στα μαλλιά των δέντρων, αποταμιεύει

ψυχές και χιλιόχρονη

προσωποποιεί την καλοσύνη της μες την αιθρία.."

Μου αρέσει ιδιαίτερα η γραφή σου και το ποιητικό στίγμα συμπυκνωμένο και ακέραιο

καλό απόγευμα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ποιώ-ελένη

σ' ευχαριστώ!
η ποίηση είναι δώρο!
δώρο που αξίζει!
καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου