Ιδού επιπόλαιο που είναι το φως και θα καταδείξει τα ασύμμετρα λάθη μας.
Ροκάνισα την μοίρα σαν για να την μικρύνω. Δεν μπόρεσα.
Κουμπώνομαι τώρα. Απ’ το σακάκι μου ξεφεύγουνε αλαλιασμένες νότες.
Έμμετρος είναι ο ουρανός- και ξανά συντροφεύει
Παιχνίδια που δεν παίξαμε, ανήκουστες αψιμαχίες
Η μέρα όπως ξημερώνει πάντα θα μας απειλεί.
Αντιμέτωπο μεγάλο και μικρό που είμαστε λάθος και άθυρμα….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου