Αν η πραγματικότητά σου δεν
αγαπήσει το ποτενσιόμετρο,
τι ηλεκτρισμό γενναίο θέλεις να σου μεταδώσει;
η νύχτα, η αγρύπνια
η ζωή, ο έρωτας, ο θάνατος.
Κανοναρχώ την θλίψη μου όταν η θλίψη μου δεν είναι εδώ.
Φωτίζω κι άλλο την περίσταση.
Και το ερχόμενο συμπέρασμα της αυγής,
σαν ένα φύλλο δέντρου ξεκάθαρο
με διορθώνει- σε όλα μου με διορθώνει.
Αυτό είναι το ώριμο μαχαίρι ενός φόνου τραγικού.
Αυτή είναι η πιο σπουδαία τραγωδία.
Κι επί σκηνής
ποιεί ο ηθοποιός τις λέξεις σαν να είναι ένα μονόπρακτο που τον στιγμάτισε, εν εξελίξει,
μέσα στις αποφάσεις μίας κοινωνίας που σε όλα παραδέρνει…
21/2/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου