Ερωτηματική μελαγχολία…

Ασφυκτιώ μέσα σ’ ένα σκοτάδι πόνου.

Η ώρα είναι ατεκμηρίωτη και πιπιλά τα δάχτυλά της

τα ισχνά. Αν παραδίνεσαι στις διηγήσεις κάν'το με τρόπο αβρό.

Ζαλίζομαι σε τόση οξυγονούχα

πραγματικότητα. Λιποθυμώ. Μέσα σε τόσες που ξεθύμαναν

κοσμοθεωρίες.

Στον νου μου πάντα είναι οι τάξεις που δε ειρηνεύουνε.

Όλο το σύμπαν στις εκφάνσεις του ποτέ του δεν ψυχολογείται.

Οι σκέψεις -αν αποφλοιώσεις τον πυρήνα τους- είναι μονάχα κόκαλα και πόνος.

Όταν χαζεύω κάτω απ’ άστρα, στην βαθιά

νυχτιά, ωραία την ζωή μου που περνάει, συμβουλεύομαι.

Με τέτοιο δύσκολο φορτίο πώς μια μέρα θα πεθάνω;

Όλες οι αντιδράσε