Όλο το φως σε παρέλαση
Αυγαταίνει επάνω στην ωραία κοιλάδα
Ο ύμνος που τον έπνιγαν τα απονύχτερα λαρύγγια, εκστομίζεται
Η δίκαια ανάσα είναι η ηλιοβασιλεμένη
Και ιδού εδώ ο μέγας παντοκράτωρ
Ο φωτοστόλιστος
Άδει ζεσταίνοντας την πλάση,
Άδει την φλόγα μηρυκάζοντας
Αυτός που καταγράφει την κυριαρχία του
Έχει μία Απόφαση καλή και για όλα παρμένη…
Σπαθίζει πάνω στα φυτά, ένδοξος, ένδοξος!
Μην είναι ο μύθος, ο επικός μας νεφεληγερέτης;
Βροντάνε τ’ άρματά του κι απ’ τα φυσεκλίκια του μία οσμή από αθανασία έρχεται
Να μπει στον νου μου απόψε που συνάντησα την μέρα σαν δασκάλα μου
που με προσέχει!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου