Πρωινό ευαγγέλιο…

 

Ζαλισμένο στερέωμα υγρός αέρας και θολούρα επική ο ουρανός

Όταν ξυπνώ χαράματα τίποτα δεν αφήνει ανοιχτό ο ορίζοντας τα μάτια σου

Έχουν βυθίσει σαν πλοία στον μεγάλο ωκεανό του πουθενά είμαστε ευτυχισμένοι και όμως

Αγκαλιασμένοι ζούμε την ανάμνηση οι ηλικίες οι καλές περάσανε ζούμε

Την κουρασμένη ώρα της αγάπης ο ύπνος είναι πράος

Συλλογισμός από μια χίμαιρα που όμορφα μας συνεπαίρνει…

Δεν γίνεται το επεισόδιο των θαυμάτων στους ουρανούς στην γη γίνεται

Πάντα· μία σκυλίτσα θηλάζει τα μικρά της ο χειμώνας έτσουξε αυτές

Τις μέρες τις ανοίκειες σύσσωμο το παχύ σκοτάδι λες σφυρηλατεί

Την αυγή θα αποφασίσουμε για τα πεπραγμένα μας αν ήτανε σωστά και κάτω από το πρίσμα

Της αγκαλιάς θα νιώσουμε τον ανθρώπινο πόνο την αθανασία

Όπως δεν θα την ζήσουνε τα δέντρα που με τα φυλλώματά τους

Πεσμένα διεκδικούν μια αόριστη νίκη….

5/2/2025