Βίος μαλθακός σιγούρεψαν πολύ τα σίγουρα και μας σκουριάσανε·
Επαναστάτησε ο υδράργυρος, πυρετός αδιαβάθμητος, εξαπλωμένος σε όλα·
Όμως
Ποιός χαρίζει το άδειο φως της αποκάλυψης; Επιχειρώ
να σμίξω τα αόρατα με την φωτιά-
Η αγωνία μες τα μάτια μου,
Κεντρίζει την μελαγχολία πριν να μπολιαστεί
Και γίνει μια κραυγή που σύγκορμα μας
Δονεί· κραυγή μισή ψυχή, κραυγή αιώνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου