Ο θάνατος αποκρούει την μπάλα της ζωής.
Στερέωσε το γήινο φεγγάρι σου
Στην αδιαπραγμάτευτη νύχτα και κλάψε
Με βρίσκεις και σε χάνω-
Πώς παίζεται το παιχνίδι αυτό;
Πάνω που άρχισα να σε αποστηθίζω
Μου λείπεις. Να, τώρα, εδώ
Σκαρφίζομαι μιαν ιστορία να σου την διηγηθώ κι ενώ
Ο ύπνος δεν με παίρνει- λιώνω
Μες την συντέλεια του έρωτα.
Άφησέ με να στολίσω τα λυμένα μαλλιά σου.
Είσαι από φωτιά, είσαι
Μια όαση που καταφεύγω για να μην με σβήσει
Η ανυπαρξία…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου