Έτσι το φως
πιτσιλίζει τα δέντρα
και οι ταλαιπωρημένες ράχες τους φουρφουρίζουν
μες τον γαλανό αέρα·
θα σκύβει το κεφάλι του όπως αμνός που νιώθει επικείμενη θυσία·
Εδώ, εκεί, ή κάπου αλλού:
βιδώνονται μες την ανάμνηση οι πόθοι-
Το ωραίο κορίτσι γερνάει και εναντιώνεται
Στο άμετρο πυρ που συδαυλίζει τα πάντα·
Χειραγωγούμε μόνο λέξεις που κι αυτές αμφίβολα συμπεριφέρονται…
Με την φροντίδα που έχει ο ζωγράφος να ανακαλύπτει
την ζωντανή αλήθεια του χρώματος…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου