Την σοφία της σιωπής πολύ την εκτίμησα
Κι ας υπήρξα στην ζωή μου φλύαρος τόσο!
Δεν βγαίναν οι λογαριασμοί του αισθήματος και ασφυκτιούσα
Τονίζοντας τις λέξεις μέσα στο μυαλό μου
Ασύφταστα.
Μπορεί να προτιμούσα ερημία την σφριγηλή, μπορεί
Να νεμόμουνα την πλουραλιστική συγχορδία
Των κόπων!
Κι όπως οι ποιητές ζητούνε αυτό το ένθετο φως που τσακίζει την θλίψη τους- εγώ
Στο μελαγχολικό μου βασίλειο εγκαθιδρύω
Πεταλουδένια φαντασία που με λύτρωσε πολλές φορές.
Μέσα σε έναν Χρόνο που με πολιόρκησε ποικιλοτρόπως
Από την φωτεινή γραφή μου και την σκοτεινή γραφή μου
πάντα με το έτσι θέλω εγώ δραπέτευσα
Ανήκοντας σε μία παραμυθία μεταξένια·
Σχεδιάζω κι απουσιάζω
Στον εαυτό μου μην ανήκοντας και ανήκοντας
σ’ όλους-
Εγώ ο αμετάκλητος αντιρρησίας των όλων-
Βαφτίζω στην μοναχική ζωή μου φωτεινά τα οράματα-
Λαγοκοιμάμαι και όταν ξυπνώ η ομίχλη της πραγματικότητας
Πραγματικά έχει φύγει…
13/2/2022
3 σχόλια:
Σχεδιάζω κι απουσιάζω
Στον εαυτό μου μην ανήκοντας και ανήκοντας
σ’ όλους-
Εγώ ο αμετάκλητος αντιρρησίας των όλων-
Βαφτίζω στην μοναχική ζωή μου φωτεινά τα οράματα- SP
...είναι ο μοναδικός τρόπος
στον αυτοέλεγχο
ως και στην ακριβοπληρωμένη επικοινωνία με εκείνους που σε κατανοούν,
Φίλε-αδελφέ του νου και της καρδιάς...
Υγ. κι η φωτογραφία σου, συμφωνεί ...
"Αστοριανή" (που ζει πλέον στο Λονγκ Άϊλαντ = μακρονήσι (!!!) " της Νέας Υόρκης
Χαιρετισμούς στο ακριβό ταίρι σου
Αστοριανή
Ελπίζω εκεί στο νησί να είναι πιο ήσυχα για σένα και καλά. Έχεις χαιρετισμούς κι από την Μαριάννα! Έχεις αφήσει ένα πολύ όμορφο στίγμα και το ξέρεις. Στα γράμματα εννοώ. Σου αξίζουν πολλοί έπαινοι! Να καμαρώνεις. κι εγώ κουράστηκα. Και από το διαδίκτυο έχω εισπράξει πίκρες από άτομα που βοήθησα. Κρίμα. Είμαι αποτραβηγμένος στην γωνιά μου και ιδιωτεύω. Τους χαιρετισμούς μου και την εκτίμησή μου έχεις!
" ... από το διαδίκτυο έχω εισπράξει πίκρες από άτομα που βοήθησα. Κρίμα. " Μόνο από το διαδύκτιο? Ξεχνάς, ή συγχωρείς πολύ εύκολα, , Στρατή μου... αααααααααααααα!
Η αχαριστία και η ημιμάθεια, μαζί με την έλλειψη έμπνευσης και ταλέντου, βγάζει στην επιφάνεια όλα τα παράσιτα!!!
Ξέρεις ότι επικροτώ την προσπάθεια και την μάθηση, {Πρέπει, για να ανοίγει ο νους...}
μα η κοινωνία αιώνες τώρα, αναπνέει και εξαπλώνεται μαζί με την σαπίλα.. ΔΕΝ αλλάζει, Φίλε μου! Είμαι μεγαλύτερή σου, Ξέρω πολλά, μένω εδώ 52 χρόνια!!! και Ζω μέσα σ' αυτην την κοινωνία, ... κι έλεγα κάποτε: -Να δυνηθώ να προσφέρω κάτι... Αυτό που δεν απόλαυσα, αυτό που γύριζε λεπίδα κι έκοβε την καρδιά λίγο-λίγο, τόσο συχνά, που το αίμα ξέπλεναν μόνο τα κρυφά δάκρυα.
¨Οσο για το "στίγμα..." μπορεί, σαν "ξενο-ριζωμένη, μακριά από την Πατρίδα..." να ξεχώριζα, μα εκτός από μένα και τον Δημήτρη, κανένας ΔΕΝ βοήθησε... Βλέπεις, η κίβδηλη επιφάνεια του δολλαρίου, "μαστουρώνει" τους απόδημους...
Κακή μου συνήθεια να αρχίζω να γράφω και να πολυ-λογώ... Μπορεί, κάποια στιγμή, με τούτα, να χρειαστεί να με δικαιολογήσεις... !!!
Και,
να ΜΗΝ εντυπωσιάζεσαι
από τους /τις δήθεν μορφωμένες, που διαβάζουν "καθαρευουσιάνους γνωστούς, και παραποιούν ενισχύοντας έτσι μια ημιμάθεια... 'η μια ημι-έμπνευση..-
ο καλός , ο υγιής νους, τους/τις καταλαβαίνει, και ο λιγότερο μορφωμένος, ΔΕΝ συνεχίζει να τελειώσει το δημιούργημα.
Ναι, "γράφουμε για μας...
μα κι εμείς, ΟΤΑΝ μπούμε στο χορό, πρέπει να χορεύουμε ΓΝΗΣΙΑ...!
Άντε, πες στην Μαριάννα σου φιλιά από μένα -ίσως μέσω εμένα και η ψυχή τουΔημήτρη...-
και ΜΗ διαφράψεις τούτο το κείμενο! Όσοι έχουν "κύκλο" δήθεν γίνονται "σπουδαιόπουλοι" δεν σημαίνει ότι είναι και σπουδαίοι..
Ειδικά, οι ευκαιριάκηδες που αναζητούν ένα σκαλί παραπάνω με ξένα δεκανίκια, ξέρουν να υποκρίνονται, έχουν διδαχτεί πάνω σε παρόμοιες συμπεριφορές... ψευτο-ηθοποιοί είναι...
Πάλι οι ...αναθυμιάσεις με έχουν πνίξει...
Υγ.: ...όσο για την "ησυχία στο νησί", ψυχή δεν υπάρχει. Κυριολεκτικά ησυχία κοιμητηρίου... μόνο... ΟΥΤΕ ένα τηλέφωνο!!!!! από ευεργετηθέντες, ή και συγγενείς!!! Φίλους, παιδί μου δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ!!! κατάλαβέ το.
Ευτυχώς, κάπου-κάπου -λόγω ελαχίστου χρόνου και πολλων υποχρεώσεων, έχω τα μικρά που ανθίζουν και στο Ελληνικό σχολείο, ως και στα αθλητικά... ο μικρός Ανδρέας, 4 3/4 χρονών..., θα απαγγείλει για την 25η Μαρτίου "μισό ποιηματάκι " : εν-δυο, εν-δυό, κ.λ.π. ειμαι στρατιωτάκι κορδωτό !!! άσε που δεν το ήξερα ... κι άλλος ο Παναγιώτης- Δημήτρης (Πι-ΤζεΫ= Π-Δ} (10 3/4 χρονών...) άστα, και κούκλοι κι οι δυο τους...
ΜΗ με μαλλώσεις. Φόρα πήρα και κύλισα. Μοναξιά ατέλειωτη, βλΈΠΕΙς... Σας φιλώ.
Φιλία, Αγάπη, και ...φιλιά στα μωρουδέλια σας.
Υιώτα,
Αστοριανή, ΝΥ
Δημοσίευση σχολίου