αυτό που περισπάται είναι η οδύνη αυτούσια. στα μάτια
είναι σαν λόγχη η Στιγμή- κρυφακούνε
πίσω απ' τις κουρτίνες οι υποψιασμένοι
και τρέχουν προς την εγκαρτέρηση· συνηθίζεις
αν πεις, να μην σου περισσεύουν όλα και να υπομένεις· στον κορυφαίο ήλιο
της μέρας είναι πολλαπλά τα μαρτύρια· με πόσα ποιήματα να τα απαλείψεις;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου